Kampioen worden is een prestatie op zich, je titel met succes verdedigen is zowaar nog moeilijker, maar je titel weer terug pakken mag je gerust fenomenaal noemen. Een jaar lang de frustratie mee dragen van dat ene verloren setje op het NK 2015 was zwaar. Vooral als je alom wordt gezien als het beste A team van het land en dat al 3 jaar lang. Dus vanaf Juli 2015 was de focus maar op 1 ding gericht en dat was het NK 2016 waar alles recht gezet moest worden. Nee de zaal competitie was minder belangrijk en in de veld competitie waar men ongeslagen bovenaan stond werden wedstrijden gewoon afgezegd om Beach Toernooien te kunnen spelen. Trainen, trainen en toernooitjes spelen dat was het doel. Veelal op eigen houtje trainen, zelf trainingen verzinnen en altijd met Kevin op de achtergrond zorgend voor de nodige feedback. Ervaring opdoen in senioren toernooien, A toernooien winnen, kwalificatie punten pakken en ook nog wat buitenlandse toernooien meepikken. Wel dan niet met je eigen team, het doel heiligt de middelen. Zo gebeurde het dat in Polen 1150 km verderop Maud ,Sanne en Manon (met NedU18) tegen Joy, Britt en Mirthe (met TSHV Camelot) speelde! Sommige meiden zaten ook nog in de Nationale selecties waar ook de nodige ervaring werd opgedaan. Kleine terugslagen horen er bij, zo raakte Caytlin zwaar geblesseerd 2 weken geleden. En sloeg de schrik toe toen men vernam dat Trainer/Coach Kevin er waarschijnlijk tijdens de eventuele finales niet bij zou zijn. Gelukkig was daar Kim als vervanging, zij liet een frisse wind door de tactiek waaien.
En toen was het dus zover, de poule werd vooraf gezien als redelijk makkelijk vergeleken met de teams in de andere poule, maar ja als No 1 van de ranking mag je wat privileges hebben. Het redelijk onbekende Combinatie 64 gaf goed partij. Ondanks dat werd in het 2e deel van de 1e set voldoende afstand genomen via 22-14. Set 2 was er eentje voor de verdediging van beide teams, 12-10 is nogal een ongewone uitslag. De verdediging die later in het toernooi ook een grote rol zou gaan spelen. Maar de eerste 2-0 was binnen. Ook onze vrienden van MHV wonnen hun eerste wedstrijd met 2-0 en dus was de wedstrijd tegen MHV heel belangrijk. Het gevaarlijke MHV werd echter ook met 2-0 (16-10 en 20-19) geklopt. Dus de halve finale was in principe al gehaald. Op dag 2 het onbekende HVE wat gemakkelijk was en hierom werden krachten gespaard. Er kwamen tenslotte nog 2 zware wedstrijden aan. Kruisfinales betekende voor ons tegen de No2 van de andere poule en dus een herhaling van de finale van vorig jaar. Tegenstanders waarvan we weten waar de sterke en zwakke punten liggen , maar ja dat weten zij ook van ons. De wedstrijd tegen Voorwaarts werd een ware thriller, maar ook een beloning voor het harde trainen en vele toernooien spelen. De zo gegroeide verdedigende kwaliteiten van ons gaven hier de doorslag. Ook 2-0 en nog geen set verloren, hadden we dat vorig jaar ook niet voor de finale begon? Dus waren we nog nergens zeker van.
Tegenstander VZV
Vooraf had uw verslaggever de vereniging VZV 3 finale plaatsen voorspelt, het werden er 4 . VZV is eigenlijk in 2 jaar tijd ook een toonaangevende Beach Handbal verenging geworden. Volgens mij ook het enige team dat OHC dit seizoen op een kwalificatietoernooi geklopt had. VZV, een team met een zeer gevaarlijke specialist dus daar lag vooral de focus op. De eerste set was zinderend spannend, OHC stond 4 punten voor maar VZV gaf geen krimp en bleef in een hoog tempo spelen. En zo kwamen zij zelfs weer op voorsprong, Maar toen ineens een speelster van VZV voor een 1 punter ging was dat HET teken aan de wand ( bij het beachen is dat eigenlijk Not Done). En hoe mooi was het dat de golden goal de beslissing moest brengen. OHC won de eerste set en gaf een gevoelig tikje. We hadden in ieder geval al Shoot outs, maar natuurlijk liever niet. In set 2 gaf de veelzijdigheid de doorslag, gewoon genoeg speelsters waar gevaar vandaan kwam. 7 speelsters die gemakkelijk 2 punters maken waar VZV er maar 3 tegenover kon zetten. Het eindsignaal gaf de nodige verlichting , BAM weer 2-0 en geen set verloren op het gehele NK. Alom respect van het publiek en de frustratie van 2015 was helemaal vergeten.
Fair Play
Bij Beachhandbal is de Fair Play prijs bijna net zo belangrijk, maar die gaat meestal naar een lager geplaatst team. Zo gebeurde dat ook dit toernooi. Behalve bij de A-jeugd. Ook de Fair Play was voor OHC’01, een nogal unieke prestatie!
B1
De B1 had geen frustratie, zij pakten vorig jaar wel de titel. Maar zagen de 2 belangrijkste speelsters van vorig jaar naar de A1 vertrekken. Een nieuw team opbouwen aan de hand van selectietrainingen was moedig en moeilijk. Er werd wekenlang hard getraind voor het NK. Maar de nodige wedstrijdervaring werd gemist en de tegenstanders waren fysiek sterker. Ondanks dat zag je het team steeds meer groeien gedurende het NK. De 2e dag werd oogstrelend gespeeld en dat geeft goede moed voor volgend jaar! Zij eindigden als 6e van Nederland.
